Julius Caesar

Caesar'ın kanatlarında büyüyen tüyleri
Yolalım ki böyle yolabildiğimiz kadar
Fazla yükseklere uçamasın alabildiğine:
Yoksa insanüstü yüceliklere ulaşıp
Bir köle korkaklığı içinde yaşatır bizi

Hangi göz sağlamdır boyanmayacak kadar?

Sen ne duruyorsun öyle put gibi
Dünya sarsılırken temelinden?

Ah ne oldurdu, Caesar'ın canına kıymadan
Caesar'ın düşüncesini alaşağı edebilseydik!

Gözlerinizden okunmasın kurduklarınız.
Tiyatro oyuncuları gibi Roma'mızın
Sürçmeden, renk vermeden oynayalım rolümüzü.
İyi sabahlar hepinize.

Yüreğimi paralıyor değerli insanların
Kıskançlığın dişlerinden kurtulamaması

Doğru yoldan saptırılabilir miyim ben.
Budalaları baştan çıkaran şeylerle,
Tatlı diller, iki büklüm bellerle,
Aşağılık köpek yaltaklanmalarıyla?

Sende mi Brutus? Öyleyse yıkıl Caesar!

İnsanın ettiği kötülük yaşar ardından,
İyilikleriyse toprağa gider kemikleriyle.

Bir dalkavuğun gözüdür o görmeyen,
Kötülük dağlar kadar büyüse bile karşısında.

Ah kör olası Aldanış, kara düşüncenin oğlu,
Sen hep olmayan şeyleri
Sokmaya çalışırsın insanların kafasına.

Ah Julius Caesar, hala ayaktasın sen;
Ruhun dolaşıyor aramızda; kılıçlarımızı
Kendi ciğerimize saplatıyor bize!

William Shakespeare